Мрежа НВО Републике Српске

Мисија ОEБС-а у Босни и Херцеговини je  организовала регионални
састанак представника Невладиних организација (НВО) посвећен планирању
ангажмана организација цивилног друштва у превенцији и борби против корупције који
је одржан у сриједу, 10. јула 2019. године у хотелу Термаг на Јахорини, са
почетком у 10:30 часова.
Полазна основа за планирање била је Стратегија за борбу против корупције у Републици
Српској од 2018. до 2022. године и Акциони План.
На састанак су позване заинтересоване невладине организације и удружења из
општина Чајниче, Фоча, Гацко, Источна Илиџа, Источни Стари Град, Источно Ново
Сарајево, Калиновик, Ново Горажде, Пале, Рогатица, Рудо, Соколац, Трново и
Вишеград. Организације су донијеле закључак о приоритетним мјерама и активностима на којима ће се радити у наредном периоду.
Ова конференција је наставак активности из априла мјесеца када су се такође састале нво из 12 опшштина, а којој су присуствовали и службеници и начелници општина, као и министарства правде у Влади РС, а ради се о континуираној сарадњи.

Na današnji dan pre 34 godine održan je “ Live Aid “ najveći planetarni muzički događaj. Nišville džez festival čestita jubilej inicijatoru i glavnom organizatoru ovog istorijskog projekta Bobu Geldofu, i najavljuje tim povodom večerašnji program ispred Nišville džez muzeja.

Posetioci niške tvrđave moći će večeras da od 20 časova ispred Džez muzeja prate kompletan koncertni program Live Aida u kome su učestvovali između ostalih Queen; U2; Bob Dylan; Phill Collins; Crosby, Stills, Nash and Young, Elvis Costello, Boomtown Rats…

Iako je ostvario impresivnu muzičku karijeru i kao član sastava “Boomtown Rats” ali i kao solista, Robert Frederick Zenon Geldof ostaće još dugo upamćen kao umetnik koji je u planetarnim razmerama učinio najviše za promociju ljudskih prava, skrenuo ogromnu pažnju na milione ugroženih u raznim delovima sveta i praktično kao pojedinac uspeo da obezbedi i konkretnu pomoć – možda i veću od mnogih međunarodnih institucija i organizacija kojima je humanitarni rad glavna aktivnost.

Rođen je 1951. godine u Irskoj, gde je pohađao privatnu katoličku školu, za koju kaže da mu, osim zbog religioznog etosa, nije odgovarala i zato što tamo nije mogao da igra ragbi! Promenio je nekoliko zasposlenja, a onda je početkom sedamdesetih otišao u Kanadu gde je radio kao muzički novinar za čuveni magazin “New Musical Express”.

Foto: Promo

Po povratku u Irsku 1978. godine postaje pevač sastava “Boomtown Rats” koji je, iako nastao u prvim godinama ekspanzije novog talasa i koji mnogi i danas karakterišu kao punk grupu – u muzičkom smislu bio kompleksniji od inicijalnog “prangijanja” punk pionira. Godine 1978. “Boomtown Rats” (bendu je kumovao sam Geldof koji je iskoristio ime dečje bande koju je u svojoj autobiografiji pomenuo Woody Guthrie) prvi put stižu do prvog mesta britanske liste singlova pesmom “Rat Trap”, što nešto kasnije ponavljaju i pesmom “I don`t like Mondays” koja postaje njihov zaštitni znak do današnjih dana.

Godine 1981. Bob Geldof je pozvan da učestvuje na koncertu za “Amnesty International”, što je, pokazaće se, presudno uticalo na njegovo dalje angažovanje, odnosno posadilo seme za buduće aktivnosti. Godine 1984. velika humanitarna katastrofa pogodila je Etiopiju i druge afričke zemlje. Glad i bolesti odneli su na hiljade života, a scene dece koja umiru od gladi emitovane su na televizijskim stanicama širom sveta.

Praktično prvi konkretan potez u cilju obezbeđivanja pomoći bila je pesma “Do they Know it`s Christmas Time” koju su potpisali Bob Geldof i Midge Ure ( lider grupa “Ultravox”, “Visage”…) a u čijem su snimanju učestvovale mnoge zvezde ostrvske pop-rock scene okupljene pod imenom “Band Aid”. Prihod od ovog singla u startu je namenjen kao pomoć ugroženoj deci u Africi. Iako je u startu Geldof „projektovao“ prihod od 70.000 funti, singl se tokom prvih dvanaest meseci širom sveta prodao u skoro 12 miliona primeraka i zaradio preko 8 miliona funti.

Kako se pokazalo bila je to grudva koja je pokrenula možda najveću, a sigurno najlepšu, najhumaniju i najdirljiviju misiju u istoriji čovečanstva. Na „izazov“ iz Evrope veoma brzo su reagovali i sa druge strane strane Atlantika, pa su najveće američke zvezde okupljene pod nazivom „USA for Africa“ snimile pesmu „We are the world“ koja je imala ništa manji uspeh. Logičan sled je bio organizovanje koncerata „Live Aid“ 13. jula 1985. godine na „Wembley“ stadionu u Londonu (sa 72.000 posetilaca) i „John F. Kennedy“ stadionu u Pensilvaniji (gde se okupilo 100.000 ljudi). Istog dana slični koncerti održani su u još nekoliko zemalja (Sovjetski Savez, Kanada, Japan, Austrija, Australija, Zapadna Nemačka i … Jugoslavija).

Foto: Promo

Bio je to jedan od najgledanijih TV prenosa svih vremena – procene su da je (a samo da podsetimo da je to bilo mnogo pre internet ere) šesnaestosatni program, u kojem su učestvovali skoro svi najznačajniji pop rock izvođači – gledalo skoro 2 milijarde gledalaca u 150 zemalja, odnosno da je bar 40 posto svetske populacije pratilo koncerte na TV ekranima. Procenja zarada, od ovog projekta, a oja je je u celosti otišla za pomoć gladnima u Africi – iznosila je preko 150 miliona funti.

Godine 1986. od Kraljice Elizabete Druge dobio je titulu viteza – Honorary Knight Commander of the Order of the British Empire (sa oficijelnom skraćenicom: KBE) – mada je već uobičajeno da ga svi zovu Ser Bob Geldof, iako on tu titulu nije mogao da dobije jer nije državljanin Ujedinjenog Kraljevstva, odnosno zemalja Komonvelta. Njegova angažovanja sve više uključuju humanitarni rad kroz razne nevladine organizacije, Tako je, između ostalog, 2005. godine kao odgovor na sastanak lidera „G8“ zajedno sa Bonom iz U2, organizovao koncert „Live 8“, kao inicijativu da najmoćniji otpišu dugove zemalja Trećeg Sveta.

Kada je reč o njegovoj solo muzičkoj karijeri koja je zvanično otpočela 1986. godine kada je napustio „Boomtown Rats”, Geldof se polako ali sigurno, kao što to obično i biva sa muzičarima u najzrelijim kreativnim godinama, sve više okretao korenima, odnosno, tradicionalnoj irskoj muzici koja je „značajan sastojak“ u mnogim muzičkim pravcima koji su nastajali na severno američkom kontinentu, a posebno country and western muzike. Već njegov prvi album sadržao je dva velika hita “This Is The World Calling” (čiji je koautor bio Dave Stewart iz “Euritmics” “The Great Song of Indifference”. Povremeno je nastupao i sa drugim izvođačima (Dave Gilmour, Thin Lizzy…), glumio je i u fimu “Wall” sastava Pink Flojd (1982), a 1992. godine nastupio je na velikom Freddie Mercury Tribute koncertu, održanom na Vembliju.

Bob Geldof je nosilac na destine počasnih doktorata mnogih svetskih univerziteta, priznanja “Man of Peace”, najvećeg francuskog priznanja za umetnost “Chevalier de l’Ordre des Arts et des Lettres”, Man of Peace Award, priznanja “Heroj našeg vremena” (na osnovu glasanja čitalaca magazina “New Statesman”)…. a kada je reč o muzici, možda najzanačajnije priznanje je “Brit Award” za izuzetan doprinos muzici, koje je dobio 2005. godine. Njegova autobiografija “Is that it” objavljena posle “Live Aid” projecta, odlično je primljena i od ktitike i čitalaca, a ušla je i u lektiru za srednje škole. B92

Ne postoji političar u ovoj zemlji koji ne misli da je narod stoka koja ne zaslužuje nikakvu pažnju politike.  I ne postoji građanin ove zemlje koji ne misli da je svaki političar lopov koji ide u politiku da bi varao i pljačkao narod. I pored toga, “stoka” redovno izlazi na izbore i glasa za svoje “lopove”. Kako objasniti ovo šizofreno stanje društvene svijesti i morala?

Sjetim se ove aporije uma kad god pokušam da nađem odgovor na pitanje zbog čega je posrnulo reformisano pravosuđe, ne dočekavši ni kraj druge decenije svog rođenja. Šta je to što je spriječilo sudije i tužioce, tu savjest društva, da održe nezavisnost koja im je isporučena “na tanjiru” iz ruku međunarodne zajednice i izgrade odgovoran i efikasan sistem vladavine prava i povjerenja u pravosuđe? Zašto je propao taj veliki projekat nade da će čovjek, posrnuo u ratu, pronaći put spasenja u ponovnom uspostavljanju reda i odgovornosti? Kad god mu se vratim (pitanju šizofrenije!), ne mogu a da ne zapadnem u mračne tokove sve življeg nacionalizma, zasnovanog na pseudomitologiji, kao uzroku rastakanja (raz)uma i sveopšteg društvenog rasula.

Čini mi se da se u tom kolopletu primijenjenog nacionalizma potpuno izgubio današnji čovjek. Nametnut kao neupitan okvir svijesti, nacionalizam je opustošio njegovo duhovno biće i lišio ga razuma. Šizofreno stanje učinilo je čovjeka nezainteresovanim za napredak i moralne vrijednosti. “Stoka” koja bira “lopova” odstupa od vlastitog razuma i pokazuje da nema samopoštovanja.

Da li je u šizofrenom društvu mogao opstati moralan sudija (i tužilac), koji bi bio garant nezavisnosti i nepristrasnog suda? Nisu li i oni izloženost destruktivnim politikama morali platiti vlastitom šizofrenijom?

Stanje u kome se našlo pravosuđe pokazuje da se od njega previše očekivalo i da se olako proklamovana nezavisnost pretvorila u svoju suprotnost (političku zavisnost), a profesionalni moral u prikriveni nacionalizam i prividnu moralnost. Drugim riječima, politika je ušla u pravosuđe preko svojih nacionalista u pravosuđu!

Prikriveni nacionalizam u pravosudnom umu neutralizovao je profesionalne i moralne vrijednosti, a ulogu sudije i tužioca sveo na političko podaništvo koja će održavati stalnu vezu sa politikom na djelatnom nivou, čak i kada ona to izričito ne traži. Tako će Ružica Jukić redovno brinuti o zastupljenosti Hrvata u pojedinim sudovima i tužilaštvima, a nikada joj neće pasti na um da kaže kako u pravosuđu nema dobrih i široko obrazovanih profesionalaca. Izbacivanje u prvi plan etničkog i etnosa sve dublje je potkopavalo temelje pravne struke i nauke, a na periferiju istiskivalo profesionalni moral i etička načela. Šta se drugo moglo očekivati od sudija i tužilaca koji uplove u pravosudne vode na talasima etnosa?

Kada Monika Mijić optuži svojih četvoro kolega u VSTS za nacionalno grupašenje i cijepanje institucije po etničkoj liniji (a bilo je takvog cijepanja u ovom sazivu VSTS u mnogim situacijama!) samo zato što su tražili kolektivnu ostavku nakon afere “potkivanje”, iz nje je progovorio pritajeni nacionalista za koga je nacionalno ključ objašnjenje svega i objašnjenje za sve. Monika Mijić nije razumjela da ljude iste nacionalnosti može povezivati  ista moralna ideja, pravno mišljenje, etički princip ili prosto osjećaj empatije, ali odlično je razumjela svoju poziciju kandidata za Ustavni sud FBiH pa našla zgodan način da pošalje poruku svojim političkim demijurzima da je i ona ono što se od nje očekuje.

Kada je Milan Tegeltija donio iz Banjaluke političku ideju da se ispituje ratna prošlost sudija i tužilaca, pa istu u instituciji sa svojim trabantima pretočio u čuvene Zaključke, učinio je to da bi svom neprikosnovenom vladaru pokazao da ima moć da sprovodi u djelo čak i njegove misli. Dakle, on se najdirektnije razotkrio kao pritajeni nacionalista koji radi za “našu stvar” i pokazao da je etničko suština i njegovog i pravosudnog bića.

Kada su dva profesionalna udruženja iz Republike Srpske dala podršku Milanu Tegeltiji u skandalu vezanom za primanje mita (“potkivanje”) prije nego što je slučaj razjašnjen pred sudom, u prvom planu se jasno vidio princip etničke pripadnosti i prikrivenog nacionalizma,  koji je nalagao da se podrži “naš predsjednik”. Članovi Udruženja sudija i Udruženja tužilaca, koji su glasali za podršku, odustali su od sopstvenih moralnih vrijednosti. Oni su zaboravili da njihov moral određuje osnovne vrijednosti kao što su pravda, vrlina, čast i poštenje. Odričući se osnovnih moralnih vrijednosti, oni su se odrekli samopoštovanja i pristali na poniznost i puzavost (Kant).

Iz ovih nekoliko svježih primjera nameće se sam po sebi zaključak da sudije i tužioce ne interesuju moralne vrijednosti i da više i ne žele  da budu prikriveni nacionalisti. Njihov nacionalni naboj je nakvasao do te mjere da žele da njihovi političari znaju da su i oni njihovi odani sljedbenici.

Znam da će sudije i tužioci dobiti osip od ovakvog uopštavanja u zaključivanju, pa ih moram priupitati kako je moguće da preko 400 sudija po drugi put za člana VSTS bira Milana Tegeltiju i Ružicu Jukić, znajući da su oni obnavljajući svoje mandate i  prilikom izbora sudija i tužilaca na najodgovornije pravosudne funkcije svjesno kršili zakone, vlastita pravila i etičke norme? Dakle, ogromnu većinu sudija ne interesuju zakonit rad, moralne vrijednosti i profesionalna etika ljudi koji upravljaju pravosudnim sistemom! Šta ih onda interesuje? Imaju li oni išta od profesionalnog dostojanstva i časti? Razmišljaju li o budućnosti profesije? Znaju li oni da je biranje u pravosudni sistem nekompetentnih ljudi profesionalni genocid? Zašto o tome ćute? Zanima li ih sud javnosti? Ne! Oni su prihvatili nemoralnost kao sredstvo za ostvarenje nekog ličnog cilja. Oni znaju da je važnije imati Milana, Ružicu i Jadranku nego imati vlastiti moralni kodeks i profesionalno dostojanstvo.

Da li ja onda griješim kada kažem da se i moral sudija i tužilaca izgubio u naslagama opšte nemoralnosti? Da li je nacionalni naboj koji stvara i širi politika uzeo pod svoje i sudije i tužioce? Izgleda da je pred zahtjevima politički projektovanog nacionalizma kapitulirao i pravosudni moral!? Sve je postalo podređeno politici i političkom. Ravnodušnost sa kojom se posmatra profesionalno propadanje nije ništa drugo nego prelazak u tabor politike.  Ne biti u svom stadu znači biti otpadnik, pripadati drugom. Kako ne biti nacionalista kada su drugi takođe nacionalisti. Ne biti nacionalista, pa makar prikriveni, je izdaja nacionalnog interesa. Na ovakvom  obrascu razumijevanja stvarnosti počiva dominantni vrijednosni sistem pravosuđa danas.

Bio je u pravu Karel Kosik kada je rekao: “Doba zahvaćeno bolešću trulenja bespomoćno je pred naletom besramnosti i pretvara se u djela bez stida!”

Ima li onda nade za pravosuđe, s pravom će upitati zabrinuti čitalac. Sigurno nema sa ovakvim sastavom VSTS (sa časnim izuzecima!) i sa ovakvim neodgovornim odnosom pravosudne zajednice prema regulatoru. Kao što nema ni nade za društvo sa ovakvim političkim liderima!

Da bi se nešto promijenilo u pravosuđu, nije dovoljno ukloniti postojeći sastav VSTS. Treba istovremeno ukloniti i njihove posijane otrovne plodove. Ali ni to neće biti dovoljno ako sudije i tužioci ne shvate da su oni najodgovorniji za stanje u pravosuđu jer oni biraju članove VSTS. Oni moraju biti svjesni da se od njih očekuje izbor najboljih i najodgovornijih za upravljanje pravosudnim sistemom. Oni koji misle da su Milan Tegeltija, Ružica Jukić i Jadranka Lokmić Misirača najbolji među njima, dostojni su samo prezira.

Piše: Branko Perić (Autor je sudija Suda BiH)

– Imovina RAOP-a, koju su prije nekoliko godina kupili Rusi, se siječe i iznosi iz hala, o svemu je obaviješten i MUP

– Rusi u Banjaluci osnovali firmu “Elektroinženjering” na čijem se čelu nalazi Milan Keserović

– U „Elektroinženjeringu“ otvoren predstečajni postupak, upravnik tek uz asistenciju policije ušao u preduzeće

BANJALUKA – Imovina bivšeg preduzeća „Energoinvest Rasklopna oprema“ (RAOP) iz Istočnog Sarajeva, koju su prije nekoliko godina kupili ruski investitori i formirali novo preduzeće “Elektroinženjering”, potpuno je devastirana, zidovi hala su porušeni samo da bi se iz njih kranovima izvukle masivne mašine koje su isječene i otuđene. Radnici preduzeća su podnijeli prijedlog za otvaranje stečaja, ali uprava, na čijem čelu je zet bivšeg ministra finansija RS Zorana Tegeltije, pokušava na sve načine to spriječiti i institucije RS pod pritiskom, naprasno, povlače zahtjeve za blokade računa, otkriva portal CAPITAL.

Prema našim informacijama oprema ovog preduzeća u Istočnom Sarajevu, koja se procjenjuje na oko 20 miliona KM, organizovano se krčmi i šleperima izvozi iz hala, a o svemu su brojnim prijavama obaviješteni Ministarstvo unutrašnjih poslova RS i tužilaštvo.

To, ipak, nije spriječilo Poresku upravu i Investiciono – razvojnu banku RS da nedavno, iznenada, povuku nalog o blokadi računa zbog milionskih obaveza nesolventnog „Elektroinženjeringa“ .

„Elektroinženjeringu“ čiji je direktor Milan Keserović, zet bivšeg ministra finansija Zorana Tegeltije, su državne institucije blokirale račune, ali su oni po nalogu Ministarstva finansija RS deblokirani i ponovo im je odobren reprogram obaveza, iako ni prethodni sporazum o reprogramu nisu poštovali.

Milan Keserović je bio zaposlen i u preduzeću „Nikola Tesla“ koje je Vlada osnovala, a koje je nedugo zatim propalo. Garanciju koju je dala za kredit tog preduzeća Srpska još plaća, a bivši savjetnik Milorada Dodika i direktor preduzeća Dragan Vučetić je pobjegao u Njemačku.

Cilj uspjelog pritiska na institucije da deblokiraju račune je spriječiti otvaranje stečajnog postupka i gubitak prava upravljanja firmom.

Okružni privredni sud u Banjaluci je početkom juna donio rješenje o otvaranju predstečajnog postupka u ovom preduzeću i za privremenog stečajnog upravnika imenovao Radomira Predojevića.

Izvještaj koji je upravnik dostavio sudu otkriva da je na djelu potpuno pustošenje preduzeća iz kojeg se mašine i oprema nemilice iznose, sjeku i prebacuju na nepoznatu lokaciju.

Uprava ignoriše sudsku zabranu raspolanja imovinom

Kako bi spriječio dalje otuđenje imovine sud je 1. jula donio rješenje o određivanju mjere obezbjeđenja kojom se naređuje opšta zabrana raspolaganja imovinom stečajnom dužniku „Elektroinženjering“, a sva ovlaštenja u vezi sa upravljanjem i raspolaganjem imovinom firme prelaze u potpunosti na privremenog stečajnog upravnika.

U obrazloženju rješenja suda, kojim je preduzeću zabranjeno da raspolaže imovinom, navedeno je da je privremeni upravnik 25. juna sudu predao izvještaj o ekonomskom stanju stečajnog dužnika u kojem navodi da se preduzeće ne nalazi na adresi iz sudskog registra, da duži niz godina ne radi i ne ostvaruje prihode, da su mu računi blokirani 1.300 dana zbog duga od 1,97 miliona KM.

Za upravu odluka suda ne znači ništa, čak su i fizički spriječili privremenog upravnika da uđe u krug preduzeća.

U rješenju suda potvrđuje se da je stečajni upravnik u poslovne prostorije uspio ući tek uz asistenciju policije.

Prilikom obilaska imovine preduzeća u proizvodnim halama zatekao je treća lica koja su građevinskim mašinama odvajala dijelove poslovnih zgrada, opremu i infrastrukturu preduzeća.

Upravnik je napisao i da je preduzeće prezaduženo, platežno nesposobno te predložio otvaranje stečajnog postupka.

„U podnesku koji je kod suda zaprimljen 27. juna privremeni stečajni upravnik navodi da je u više navrata pokušao da se neposredno uvjeri u kakvom je stanju imovina stečajnog dužnika, koja se nalazi u Istočnom Sarajevu, a koju čini više poslovnih zgrada i građevinsko zemljište uz taj kompleks“, navodi se u dokumentu i dodaje da je prilikom obilaska upravnik utvrdio da se imovina sistemski devastira i otuđuje.

U izvještaju je naveo i da je u poslovnim halama stečajnog dužnika otkrivena već pripremljena oprema i postrojenje za otuđenje.

„Građevinski objekat se i dalje devastira na način da se skida i siječe metalna konstrukcija, krovni nosači, stubovi… Materijali se sijeku i sortiraju na hrpe željeza, aluminija, bakra i tako sortirani se pripremaju za transport odnosno otuđenje“, navedeno je u izvještaju.

„Elektroinženjering“: Nema uslova za stečaj

Izvještaj privremenog stečajnog upravnika trebao je poslužiti sudu da utvrdi osnov za otvaranje stečaja.

No, uprava „Elektroinženjeringa“ se ne predaje, jer im stečaj nikako ne odgovara.

Šalju obavještenje sudu da je njihov račun, nakon 1.300 dana i milionskih neizmirenih obaveza prema državi i dobavljačima, odjednom deblokiran, tako da „ne postoje razlozi za otvaranje stečaja“.

Račune „Elektroinženjeringa“ blokirali su Poreska uprava RS zbog duga od preko milion KM i Investiciono – razvojna banka (IRB) RS zbog duga od oko 600.000 KM, ali su, prema našim saznanjima, oni naprasno odblokirani.

„Stečajni dužnik u podnesku od 28. juna osporava navode privremenog stečajnog upravnika te ističe da u postupanju stečajnog dužnika nema nezakonitih radnji i da je deblokirao račun i isplatio najveći broj povjerilaca.  Što se tiče radnji koje su vezane za raspolaganje imovinom, one se odvijaju na osnovu ugovora o prodaji pokretnih stvari od 10. januara 2019. godine i aneksa ugovora od 4. marta “, naveli su iz ovog preduzeća u dopisu sudu.

Keserović ubjeđuje sud da se radi o stvarima koje su dotrajale i neupotrebljive za preduzeće kao i da su odluku o načinu raspolaganja imovinom donijeli vlasnici iz Rusije.

Uprava firme smatra da nisu ispunjeni uslovi da se naredi opšta zabrana raspolaganja imovinom te da je cilj privremenog stečajnog upravnika da dođe do nezakonitog otvaranja stečajnog postupka, kao i da ne postoji razlog za otvaranje stečaja.

Ugovora o prodaji mašina nema

U rješenju suda navedeno je da stečajni dužnik tvrdi da se oprema prodaje na osnovu ugovora, ali da taj ugovor nije dostavljen u spis.

„Stečajnom dužniku je zabranjeno da raspolaže imovinom bez saglasnosti privremenog stečajnog upravnika i ta zabrana se odnosi i na raspolaganje po navedenom ugovoru“,  dodaje se u rješenju.

Stečajni upravnik Radomir Predojević nije detaljnije želio da govori o ovom postupku. Samo je kratko za CAPITAL rekao da je rješenjem suda imenovan za privremenog stečajnog upravnika sa zadatkom da se utvrde uslovi za otvaranje stečajnog postupka.

„S obzirom na to da je postupak u toku nikakve informacije vam ne mogu dati“, kazao je on.

Rasprodata imovina pod hipotekom

Jedan od predlagača stečaja za CAPITAL je rekao da imaju nenamirena potraživanja i da su zbog toga podnijeli prijedlog za stečaj. On je, takođe, potvrdio da se uništava i otuđuje imovina „Elektroinženjeringa“ koja je pod hipotekom.

„IRB je pokrenuo izvršenje na imovini preduzeća radi naplate svojih potraživanja, ali je kada je pokrenut predstečajni postupak, prije nekoliko dana povukao blokadu. Isto je uradila i Poreska uprava RS“, rekao je on.

Dodao je i da je podneseno nekoliko krivičnih prijava zbog otuđivanja imovine kao i da preduzeće ne radi od početka 2016. godine.

Vlada RS je prodaju imovine RAOP-a ruskim partnerima najavljivala kao veliku investiciju koja će doprinijeti zapošljavanju radnika.

CAPITAL: S. Vukelić

– Pravobranilaštvo RS dalo negativno mišljenje na kupoprodajni ugovor između opštine i firme „Plakalović – promet“

– Pored zemlje, ugovorom predviđena i prodaja objekata koji nisu uračunati u cijenu

 – Dragaš: Opština prodaje zemljište domaćim firmama koje završi u rukama Arapa

ISTOČNI STARI GRAD – Propao je posljednji pokušaj načelnika Istočnog Starog Grada Boje Gašanovića da proda vrijedno opštinsko zemljište, a po receptu, primjenjivanog prethodnih godina, da ono na kraju, kako tvrdi opozicija, završi u rukama arapskih investitora.

Pravobranilaštvo Republike Srpske dalo je negativno mišljenje na ugovor kojim je Istočni Stari Grad namjeravao da proda zemljište u vlasništvu opštine firmi „Plakalović – promet“, uz obrazloženje da u cijenu nisu uračunati objekti koji se nalaze na zemljštu, saznaje portal CAPITAL.

Pravobranilaštvo je navelo da nacrt ugovora o kupoprodaji nekretnina koji im je opština dostavila nije u skladu sa pozitivnim zakonskim propisima.

U obrazloženju ovakvog mišljenja Pravobranilaštva navedeno je da u nacrtu ugovora stoji da se prodaje građevinsko zemljište, a da je uvidom u priložene isprave utvrđeno da se prodaju i objekti koji nisu uračunati u cijenu.

„Istaknuto je da nekretnine predstavljaju građevinsko zemljište koje se nalazi na Crepoljskom, a čine ih livada, šuma, kuća, zgrada i dvorište ukupne površine 25.605 metara kvadratnih. Kako predmet prodaje nisu samo nekretnine koje predstavljaju neizgrađeno zemljište, već se na njima nalaze objekti, smatramo da u postupku prodaje nije izvršena procjena objekata (kuća, zgrada, Sindikalni dom), pa samim tim procjena vrijednosti nepokretnosti nije pravilno i zakonito utvrđena. Zbog toga nisu ispunjeni uslovi za prodaju ovih nekretnina“, navedeno je u obrazloženju mišljenja Pravobranilaštva.

Na Crepoljskom je ranije bilo sjedište opštine Istočni Stari Grad, a poznato je i kao izletište koje često posjećuju stanovnici Sarajeva.

Odbornik SNSD-a u Skupštini opštine Istočni Stari Grad Dubravka Dragaš kaže za CAPITAL da je skupštinska većina u ovoj opštini prije nekoliko mjeseci donijela odluku o smanjenju cijene zemljišta na Crepoljskom sa sedam na pet maraka po metru kvadratnom.

„Očigledno je da su već tada imali odgovarajućeg kupca. Vlasnik „Plakalović-prometa“ je šef Kluba odbornika SDS-a u Istočnom Starom Gradu Njegoš Plakalović“, kazala je Dragaš.

U zvaničnim privrednim registrima kao vlasnik i direktor ove firme vodi se Nada Palkalović, majka Njegoša Plakalovića.

Dragaš kaže da je očigledno da se Pravobranilaštvo upoznalo sa time da je firma „Plakalović – promet“ kupovala parcele od opštine na Trebeviću i da ih je zatim preprodavala.

„’Plakalović promet’ nikada nije uložio novac u te nekretnine već se pojavljuje kao preprodavac. To nije slučaj samo sa ovom porodičnom firmom. U prvoj ruci su se kao kupci gradskog zemljišta uglavnom pojavljivali bliski saradnici načelnika opštine. Oni su dalje nastavljali prodaju, a zemljište na kraju završi u rukama Arapa“, tvrdi Dragaš i dodaje da ne zna da li je konkretno „Plakalović – promet“ prodavao zemlju Arapima, ali da zna da ništa nisu uložili u kupljene nekretnine.

Komentar načelnika opštine Istočni Stari Grad Boje Gašanovića nismo uspjeli dobiti jer se danima ne javlja na telefon.

Prodaja zemljišta u vlasništvu ove opštine godinama izaziva oštru raspravu između opozicionih i vladajućih odbornika. Naime, odbornici SNSD-a, koji su u ovoj opštini opozicija, često su optuživali načelnika Boju Gašanovića iz SDS-a da prodaje zemljište Arapima, što je on demantovao.

CAPITAL: M. Čigoja

Predsjedniče Komšić, predsjedniče Džaferovic, predsjedavajući Zvizdić, predsjednice Cvijanović, premijeru Novalić, uvaženi gosti, dragi prijatelji, dobrodošli.

Svakog četvrtog jula, slavimo vrijednosti koje su inspirisale stvaranje naše nacije. 

As President Trump states in our National Security Strategy, “Liberty, free enterprise, equal justice under the law, and the dignity of every human life are central to who we are as a people.  We will never lose sight of our values and their capacity to inspire, uplift, and renew.” 

(prevod: Kao što je predsjednik Trump rekao u našoj Strategiji nacionalne sigurnosti: “Sloboda, slobodno poduzetništvo, pravda za sve i dostojanstvo svakog pojedinačnog ljudskog života ključne su vrijednosti onoga što nas čini nacijom kakva jesmo. Nikada nećemo smetnuti s uma naše vrijednosti i njihovu snagu koja inspiriše, daje nadu i okrepljuje”.)

Ove godine takođe slavimo pedesetu godišnjicu slijetanja čovjeka na Mjesec. Slavimo ostvarenje nevjerovatnog cilja kojeg je postavio predsjednik John F. Kenedy.

U svom govoru na Univerzitetu Rice, na kojem sam i ja studirao, rekao je: ““We choose to go to the Moon in this decade and do the other things, not because they are easy, but because they are hard; because that goal will serve to organize and measure the best of our energies and skills.”  

(prevod: “Odlučili smo da u ovoj deceniji sletimo na Mjesec i da uradimo i neke druge stvari, ne zato što ih je lako uraditi, nego baš zato što nije; jer taj cilj će poslužiti objedinjavanju i odmjeravanju naše najveće snage i najboljih vještina”)

JFK je znao da će takav odvažan cilj takođe biti inspiracija, nada i okrepljenje. Osam godina je četristo hiljada naučnika, inženjera i tehničara radilo zajedno da bi čovjek dosegao Mjesec.   

Današnja granica u istraživanju svemira je planeta Mars.  Mars Rover bi trebao sletjeti na nama najbližu planetu u ovo doba naredne godine, u krater koji je, u stvari, dobio ime po jednom mjestu u BiH, Jezeru.  Ko može da predvidi kakva će inspiracija to dostignuće biti za buduće generacije? Sve vas pozivam da večeras pogledate našu naučnu postavku i da vas inspirišu mladi bh. naučnici budućnosti.

Oni inspiraciju crpe iz američkih kutaka i STEM učionica koje opremamo širom BiH.  Podržavamo obrazovanje u oblasti nauke, tehnologije, inžinjerstva i matematike kako bismo učenike i nastavnike pripremili za budućnost.

Danas BiH ima sopstveni odvažni cilj koji ne zahtijeva putovanje u svemir:  to je napredak ka članstvu u NATO savezu i Evropskoj uniji.

Sjedinjene Države podržavaju ovaj cilj jer, da parafraziram predsjednika Kennedija, taj cilj će poslužiti objedinjavanju i odmjeravanju vaše najveće snage i vaših najboljih vještina. 

Uspjeh Bosne i Hercegovine zavisi ne od toga šta međunarodna zajednica može da uradi, nego, kako je rekao JFK: “od onoga što vi možete uraditi za svoju zemlju”.

The United States stands ready to support you.  As our National Security Strategy states, “The United States offers partnership to those who share our aspirations for freedom and prosperity.” 

(prevod: Sjedinjene Države su spremne da vas podrže.  Jer, kako stoji u našoj Strategiji nacionalne sigurnosti: “Sjedinjene Države nude partnerstvo onima koji, kao i mi, teže slobodi i prosperitetu”).

Hvala vam svima, uživajte!

###

President Komšić, President Džaferovic, honored guests and dear friends, welcome.

Every July 4^th, we celebrate the values that launched our nation.

As President Trump states in our National Security Strategy, “Liberty, free enterprise, equal justice under the law, and the dignity of every human life are central to who we are as a people.  We will never lose sight of our values and their capacity to inspire, uplift, and renew”

This year we also celebrate the 50^th anniversary of man landing on the moon.  We celebrate the incredible achievement of a goal set by President John F. Kennedy.

In a speech at Rice University, my alma mater, he said, “We choose to go to the Moon in this decade and do the other things, not because they are easy, but because they are hard; because that goal will serve to organize and measure the best of our energies and skills.”

JFK knew that an audacious goal would also inspire, uplift and renew.  And within eight years, 400,000 scientists, engineers and technicians rallied to put men on the moon.

Today’s horizon in space exploration is Mars.  The Mars Rover is due to land on our closest neighbor this time next year, in a crater that, in fact, is named after a town right here in BiH, Jezero.  And who’s to say what that feat will inspire future generations to achieve?  I invite you all to stroll our Science Fair today to get inspired by the young BiH scientists of tomorrow.

They are getting inspired in the American Corners and STEM classrooms we are equipping across BiH.  We are supporting science, technology, engineering and mathematics education to better prepare students and teachers for the future.

Today, BiH has its own audacious goal, which will not require space travel:   advancing to join NATO and the EU.

The United States supports that goal because, to paraphrase JFK, that goal will serve to organize and measure the best of your energies and your skills.

Bosnia and Herzegovina’s success depends not on what the international community can do.  It will depend – in JFK’s words – on “what you can do for your country.”

The United States stands ready to support you.  As our National Security Strategy states, “The United States offers partnership to those who share our aspirations for freedom and prosperity.”

Thank you all and enjoy

Ambassador’s notes; US Embassy Sarajevo

RTVBN link: https://www.rtvbn.com/3957539/bih-ka-clanstvu-u-nato-i-eu-

U društvu u kome se kritika shvata kao napad, a građanski bunt se naziva državim udarom, u kome se građani vrijeđaju jer ne podržavaju istu političku strukturu, a zbog politike ne idu jedni drugim ni na slave, društvo u kom se politički protivnici ne mogu sresti ni na dječjem rođendanu puca po šavovima zbog svake sitnice.

Odavno već ovdje nije bitno šta nego ko, i odavno već dobre ideje propadaju samo jer su došle s druge strane. Koliko god opozicija imala dobrih prijedloga zakona oni će biti odbijeni i koliko god vlast bude radila dobrih projekata uvijek će im se tražiti mana. Sve po zasluzi.

Najgore od svega je što su se duboke političke podjele spustile među građane, koji žive u atmosferi na rubu usijanja. U ovoliko podijeljenom društvu okidač za sukob može biti svaka sitnica. Nezadovoljim ljudima malo treba da se posvađaju i još dodatno podijele, tako su to uspjeli i Viber stikeri. I uspjeće još mnoge druge stvari.

Na stranu što je najnormalnije reagovati i upozoriti na ugrožavanje prava, kao što bi najnormalnije bilo prihvatiti kritiku, izviniti se i riješiti problem ako ga ima. Međutim, to je, izgleda, postalo nemoguće.

Podjele su toliko duboke da je postalo nemoguće išta mirnim i civilizovanim načinima uraditi, a zbog generalizacije stradaju i nevini.

Htjeli mi to priznati ili ne, zbog izjava i poteza gradonačelnika Banjaluke, ministra policije, pojedinih načelnika, pa i samih visokih funkcionera Republike Srpske, kada je u pitanju slučaj „Dragičević“, sva njihova dobra djela padaju u vodu. Narod će ih pamtiti po progonu ljudi, po sramotnoj pres konferenciji i jezivim izjavama o mrtvoj djeci.

Narod će im zamjeriti i kada nisu krivi, narod će uvijek tražiti manu. Dio onih koji je vjerovao u bunt i revoliciju uvijek će zamjeriti opoziciji što su pravili stanačke mitinge na skupovima „Pravde za Davda“. Podršku tih ljudi izgubili su i jedni i drugi.

Ovo je vrijeme u kome dobra djela ne brišu loša i u kome ljudi očito više ništa ne praštaju, pa ni Viber naljepnice. Srpskainfo