Ljubiša Tanić posjetio Mašinski fakultet Univerziteta u Beogradu

Predsjednik u tehničkom mandatu Područne Privredne komore Istočno Sarajevo i direktor preduzeća „Grijanjeinvest“ Pale Ljubiša Tanić boravi u Beogradu zbog učešća na 55. Međunarodnom kongresu i izložbi o klimatizaciji, grijanju i hlađenju (KGH) koji organizuje Društvo za KGH Srbije pri Savezu mašinskh i elektrotehničkih inženjera i tehničara Srbije (SMEITS)

Kao nekadašnji student i predavač na Mašinskom fakultetu Univerziteta u Beogradu obišao je Mašinski fakultet i razgovarao sa nekolicinom studenata i osoblja fakulteta koji su nedavno obustavili nastavu.

U razgovoru im je prenio i svoja iskustva sa početka svog studiranja tokom protesta koji su se održavali u Beogradu krajem 1996. i početkom 1997. godine. Prenio im je da tada, kao neko ko je cijeli građanski rat u BiH proveo u Srpskom Sarajevu i nakon rata upisao fakultet u Beogradu, nije mogao da razumije razloge za neku vrstu pobune studenata. U Beograd je bio došao da stiče nova znanja i vještine koje će mu kasnije, po povratku u ratom razrušenu zemlju, omogućiti da na što bolji način doprinese obnovi i razvoju Republike Srpske i Bosne i Hercegovine, ali i razvoju Srbije, kojoj duguje neizmjernu zahvalnost jer mu je omogućila besplatno, u to vrijeme vrhunsko visoko obrazovanje. Nekom ko je više od 3 godine proveo u ratu, neobično i pomalo smiješno su izgledala prepričavanja vođa studentskih demonstracija u ogromnom amfiteatru „A“ Mašinskog fakulteta o nadmudrivanju i kojekakvim smicalicama sa policijom.

Podsjetio ih je i na odlomak iz priče „Zeko“ Ive Andrića koji na najbolji način, filmski rečeno, oslikava i ovo današnje vrijeme, tačno 100 godina kasnije:

„Taj ispust bio je jedan od mnogih čudnih oblika naše beogradske arhitekture između 1920. i 1925. godine. Tada se zidalo vrtoglavo, skorojevićki, špekulantski, bez mnogo reda i plana, sa onim čime se moglo i što je bilo pri ruci, brzinom koju je nametao nagon sticanja. Te crte u arhitekturi i urbanizmu odgovaraju u mnogome sličnim crtama u politici, privredi i kulturi tog vremena: veliki i nestrpljivi apetiti, nejednako razvijeno osećanje odgovornosti, ludačko rasipanje snage i materijala, potpuna bezobzirnost, bedni rezultati.“

Ljubiša Tanić ispred zgrade Mašinskog fakulteta u Beogradu dana
14. 12. 2024. godine

 

Ljubiša Tanić je i kao roditelj, trenutno jednog studenata Univerziteta u Beogradu, poželio da se studenti što prije vrate svojim svakodnevnim obavezma, da ne nasjedaju na provokacije, naročitio bahatih skorojevića, koji najčeće nisu ni studirali ozbiljne fakultete već su svoja „visoka obrazovanja“ stekli kupovinom diploma na kvazivisokoškolskim ustanovama širom regije kojih, na žalost, ne manjka i u Beogradu, kao i da u svim situacijama imaju na umu očuvanje jedinstva cjelokupnog našeg naroda jer samo jedinstveni po ključnim pitanjima možemo opstati i razvijati se u slobodi.